زمینه و اهداف: استفاده از اکسیژن پرفشار، یکی از روش‌های درمانی در درمان بسیاری از بیماری‌ها و آسیب‌ها همچون بیماری ازدست دادن فشار، ترمیم زخم، مسمومیت با منوکسیدکربن، سوختگی‌های حرارتی و آسیب‌های سیستم عصبی است. هدف از این مقاله، مروری بر مکانیسم‌های احتمالی اثربخشی این روش درمانی در آسیب‌های عصبی با توجه به مطالعات موجود بود.
روش بررسی: در این مطالعه مروری، جستجوی مقالات در داده پایگاههای بین‌المللی با کمک کلید واژه‌های اکسیژن پرفشار، آسیب عصبی، ضایعه نخاعی، آسیب تروماتیک مغزی و درد نوروپاتیک، با تأکید بر مکانیسم‌های حفاظت عصبی ناشی از اکسیژن پرفشار، در بازه زمانی 2000 تا 2018 انجام گرفت.
یافته‌ها: اثرات مفید اکسیژن پرفشار می‌تواند با چند فعالیت بیولوژیکی آن مانند اثرات آنتی‌اکسیداتیو، ضد التهابی و آنتی‌آپوپتوزی مرتبط باشد. با وجود این، مکانیسم‌های مسئول آن هنوز به طور کامل شناسایی نشده که نیازمند بررسی و مطالعات بیشتر است.
نتیجه‌گیری: از آنجایی که نقایص عصبی ایجاد شده به دنبال آسیب سیستم عصبی احتمالاً ناشی از التهاب، استرس اکسیداتیو و آپوپتوز هستند، به نظر می‌رسد اکسیژن پرفشار می‌تواند به عنوان یک روش مؤثر در درمان آسیب‌های عصبی در نظر گرفته شود.